بررسی همبستگی روش های متداول تعیین رطوبت خاک با حسگرهای هوشمند در روش آبیاری میکرو

سنسور‏های هوشمند رطوبت خاک در سال‏های اخیر به عنوان روشی سریع در برآورد رطوبت خاک مورد توجه قرار گرفته اند. این تحقیق با دو هدف اصلی الف- مقایسه عملکرد و دقت 4 سنسور هوشمند رطوبت خاک با روش‏های معمول که به عنوان روش‏های مرجع استفاده می‏شوند برای تعیین مقدار آب خاک در شرایط کاربرد آب شور و غیر شور در اعماق 30 و 60 سانتی‏متری از سطح خاک و ب- تعیین بهترین نوع سنسور برای استفاده در سیستم آبیاری قطره‏ای در باجگاه شیراز. سنسور‏های هوشمند تست شده در این تحقیق شاملwatermark 200ss-v، watermark 200ss، ics 9001 و ics 9101 و روش‏های معمول استفاده شده در این تحقیق شامل روش تانسیومتری، بلوک‏های گچی، نوترون‏متر و روش وزنی بودند. نتایج این تحقیق نشان داد در عمق 30 و 60 سانتی‏متر با کاربرد آب غیرشور، تمام سنسور های هوشمند بجز سنسور ics 9101 تخمین مناسبی از رطوبت خاک دارند. بین روش‏های متداول تعیین رطوبت خاک نوترون‏متر دارای دقت مناسب و بلوک‏های گچی و تانسیومتر دقت کمتری در تعیین رطوبت خاک از خود نشان دادند. در شرایط کاربرد آب شور در عمق 30 و 60 سانتی‏متر بین سنسور‏های هوشمند در تعیین رطوبت خاک، تنها سنسورwatermark 200ss-v در اندازه‏گیری رطوبت خاک دقت مناسبی را نشان داد و بین روش ‏های متداول تعیین رطوبت خاک با اعمال آب شور نوترون‏متر دارای دقت مناسب و بلوک‏های گچی و تانسیومتر فاقد دقت مناسب بودند. نتایج این تحقیق نشان داد سنسور های watermark 200ss-v و watermark 200ss و تانسیومتر در مکش‏های پایین نسبت به مکش‏های بالا اندازه‏گیری دقیق‏تری از مقدار رطوبت خاک را دارند. بین سنسور‏های هوشمند، دقیق‏‏ترین و ضعیف‏ترین سنسور به ترتیب watermark 200ss-v و ics 9101 شناسایی شد. بین روش‏های متداول تعیین رطوبت خاک نیز، دقیق‏‏ترین و ضعیف‏ترین روش به ترتیب نوترون‏ متر و بلوک‏های گچی معرفی شدند.